همه ما به این موضوع باور داریم که نگهداری از حیوانات خانگی باعث ایجاد صمیمت و جریان محبت در بین اعضای خانواده میشه؛ حتی نگهداری از این حیوانات دوست داشتنی در خانه هایی که کودکان هم در آن حضور دارن، باعث میشه تا اونا یادگیری سریعتری داشته باشن و علاوه بر اون مسئولیت پذیر بودن رو بطور غیر مستقیم آموزش ببینن.در ادامه قصد داریم تا در مورد سگ شیتزو یکی از نژادهای معروف برای شما دوستداران حیوانات خانگی توضیحاتی را بدیم.

اما نکته مهمی که باید به اون توجه داشته باشیم، فراهم آوردن مکان و محل مناسب برای نگهداری از این حیوانات هستش. طبیعتا برای افرادی که در محیط های کوچک زندگی می‌کنن، نگهداری از برخی حیوانات آسون نیست و میتونه حتی باعث آسیب دیدن این موجودات هم بشه!

سگ شیتزو

نژاد سگ شیتزو یکی از بهترین نژاد سگ ها هستش که می تونین از اون در آپارتمان‌تون هم نگهداری کنین؛ این سگ دارای فیزیک بدنی منحصر به فردی هست و هوش خیلی مناسبی برای یادگیری و تربیت داره و این یعنی برای تعلیم سگ شیتزو خیلی با مشکل مواجه نمیشین.

تاریخچه سگ شیتزو

مبدا تاریخی سگ شیتزو به دوران کهن برمیگرده و رمز و راز و تناقض توش داره. یه تحقیق جدید نشون داده که شیتزو یکی از ۱۴ گونه ی قدیمی سگه و استخوون های سگ هایی که تو چین پیدا شده، ثابت کرده که سگ ها نزدیک به ۸۰۰۰ سال قبل میلاد مسیح، اونجا وجود داشتن. بعضی ها معتقدن که این گونه توسط راهب های تبتی ایجاد شده و به عنوان هدیه به اشراف زاده ها ی چین داده می شده. همچنین حدس زدن که این سگ با ترکیب الهاساایسو یا پیکینیز با گونه های دیگه تو چین به وجود اومده. جدا از اینکه این گونه کجا ایجاد شده-تبت یا چین- واضحه که شیتزو از همون قدیما یه همراه باارزش بوده. تو نقاشی ها، آثار هنری و نوشته ها از سلسله ی تنگ(۶۱۸ – ۹۰۷ بعد میلاد مسیح) سگ های کوچیکی که شبیه شیتزو هستن رو به تصویر کشیدن. دوباره از سال ۹۹۰ تا ۹۹۴ بعد میلاد مسیح، تو اسناد یه سری نقاشی و نقش برجسته منابع مربوط به سگ ها دیده می شه. تو قرن ۱۳، مارکوپولو گفت که امپراطور مغولستان، کوبلاخان، سگ های شیری رو کنار شیر های مخصوص شکار نگه می داشته اما نه برای طعمه بلکه برای آروم نگه داشتن شیرها. بعضی ها باور دارن که این سگ ها، شیتزو بودن. در طول سلسله ی مینگ(۱۳۶۸-۱۶۴۴) خیلی جاها گفته شده که خانواده ی سلطنتی چین، شیتزو و صورت مینایی رو نگه میداشتن. گگقته شده که اونا سگ هایی کوچیک و باهوش و گوشه گیر و خیلی هم شبیه هم بودن. تو سال های ۱۷۰۰ تا ۱۹۰۰، خیلی اسمی از اونا برده نشده ولی تو آثار هنری، اون سگ ها ی شاد و پشمالو و باهوش به کار رفتن. تو سال ۱۸۶۱، بعد از اینکه یه خانوم نجیب زاده ملکه ی چین شد، نژاد سگ شیتزو هم خیلی تو کاخ سلطنتی معروف شد.

سگ بیچون فرایز

از اولین قوانین سلطنتی ملکه تزوهسی این بود که اگه ببینن کسی سگ های کاخ رو اذیت میکنه، میکشنش. ملکه تزوهسی عاشق حیوون ها بود و تحت نظارت خواجه ی کاخ، برنامه پرورش وسیع وسیعی راه انداخت. طبق گفته ی منبع سگ های شیری کوچیک تو کاخ سلطنتی، در طول حکومت این ملکه، دالایی لاما، یه جفت شیتزوی زیبا به او هدیه داد. گفته شده که شیتزوها کاخ خودشونو داشتن و تربیت میشدن که بشینن و پنجه هاشونو وقتی ملکه به دیدنشون میومد، تکون بدن. بعد از مرگ ملکه تو سال ۱۹۰۸،خیلی از خانواده ها ی سلطنتی، باهم برای تولید سگ هایی با بهترین رنگ و پوشش رقابت میکردن. به خاطر این رقابت، روش های پرورش هم یه جور راز باقی موند. سگ هایی که کیفیت خوبی نداشتن، تو بازار فروخته می شدن و اونایی که کیفیت خوبی داشتن، به بیرون قصر قاچاق میدن و به توریست ها یا نجیب زاده های چینی داده میشدن. تو سال ۱۹۲۸ برای اولین بار خانم برانریگ که همسر سرتیب قرارگاه چین شمالی بود، یه جفت شیتزوی نرو ماده رو از پکینگ به انگلیس برد.

تو سال ۱۹۳۳، خانمی به اسم هاجینز، شیتزو رو از چین به ایرلند برد و در نهایت هم این سگ با سگ خانم برانریگ جفت گیری کرد. این سه تا سگ، باعث پایه گذاری مرکز سگ خانم برانریگ شدن. برادرزاده هاش، مورین مورداک و فیلیپ برایس، اولین کسایی بودن که شیتزو رو به آمریکا بردن و پرورشش دادن. تا سال ۱۹۶۰، سه تا مزکز شیتزو ایجاد شده بود: مرکز شیتزوی آمریکا تو فلوریدا و جامعه ی شیتزوی تکزاس که از کلوپ شیتزو آمریکا ایجاد شد. تو سال ۱۹۶۹، این گونه توسط مرکز سگ آمریکا به عنوان یه عضو گروه تونی شناخته شد.

اندازه

هم نر و هم ماده سگ شیتزو قدی به اندازه ی ۹ تا ۱۰ و نیم اینچ و وزنی به اندازه ی ۹ تا ۱۶ پوند دارن

ویژگی های شخصیتی

همه ی سگ ها یه دلیلی برای وجودشون دارن. از قدیم هم شیتزو به عنوان یه همراه بوده و این چیزیه که خودشم میخواد. فقط دوست داره که کنار شما باشه. پس انتظار شکار، نگهبانی یا برگردوندن شی پرتاب شده رو ازش نداشته باشین چون به سبک زندگیش نمیخوره. احساساتی بودن از خصوصیات بارزشه و جای مورد علاقه ش روی پای شماس. وقتی کنار خانواده شه و بهش توجه میشه و اون توجه رو برمیگردونه، خوشحال تره. میگن که شیتزو خیلی هم تنبل نیست. همیشه هشیار و سرزنده س و ممکنه روی کسی که که تازه وارده پارس کنه. با این حال نگران نباشین، به محض اینکه مهموناتون وارد خونه بشن، باهاشون دوست میشه

سگ شیتزو

سلامتی

شیتزوها به طور کلی سالمن اما مثل همه ی سگ های دیگه مستعد یه سری بیماری های خاصی هستن:

حساسیت یه بیماری رایج تو سگ هاس. سه نوع داره: حساسیت غذایی که با حذف یه سری غذا از رژیم غذاییش درمان میشه؛ حساسیت پوستی که در اثر واکنش به موارد موضعی مثل محل خواب،،پودر حشره کش، شامپوی سگ و مواد شیمیایی دیگه ایجاد میشه. حساسیت تنفسی که ناشی از مواد توی هوای تنفسی مثل گرد و خاک ، گرده یا کپک هاس که این هم با محدود کردن رژیم غذایی و دارو و تغییرات محیطی درمان میشه.

در رفتگی مفصل رانسگ، رشد غیرمعمول مفصل ران که میتونه باعث درد و لنگی بشه.

پتلار لوکسیشن، که لوکسیشن به معنی در رفتگی و پتلار به معنی کشکک زانوست.مفصل زانو(معمولا عقبی ها) به داخل و بیرون حرکت میکنه و باعث لنگی میشه.

بی قوارگی کلیه جوون(JRD) یه نارسایی ژنتیکی کلیه س که سگ های جوون دارن. سگ خیلی تشنه ش میشه و ادرار میکنه. وزنش کم میشه، بالا میاره و انرژیش کم می شه. امروزه، فقط یه آزمایش قطعی وجود داره که بشه روی سگ های پرورش یافته انجاام داد-که با یه بافت برداری وسیع از کلیه انجام میدن و خیلی سنگین و خطرزاست. متخصص های ژنتسک، آزمایش های جایگزینی هم پیدا کردن اما تا این زمان، هیچ کدومشون صد درصد قابل اطمینان نبوده.

سنگ مثانه و عفونت مثانه، میتونه عوامل مختلفی داشته باشه ؛ مثل پروتئین، منیزیم و فسفر بیش از حد یا فاصله ی زیاد بین ادرار کردن. عفونت مثانه در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد میشه. اگه شیتزوتون تند تند ادرار می کنه، ادرار خونی یا مشکل ادرار کردن داره یا اشتها نداره، برای معاینه پیش دامپزشک ببریدش.

بیماری چشم، خیلی بین شیتزوها بعید نیست. چون چشمای بزرگشون برآمدگی داره. بیماری ها شامل اینا میشن:

کراتیت: تورم قرنیه که باعث زخم قرنیه یا کوری میشه.

پروپتوسیس: وقتی کره چشم در اثر عواملی مثل ضربه بیرون میزنه. دیستیچیاسیس: رشد غیرمعمول موژه ها روی لبه ی چشم که باعث سایش اونا روی چشم میشه. اکتوپیک سیلیا: یه مشکل شبیه دیستیچیاسیس. تحلیل پیشرفته ی شبکیه: از بین رفتن سلول های بصری شبکیه که کیتونه تا کوری کامل ادامه پیدا کنه.

اگه قرمزی یا ناراحتی یا اشک بیش از حد در چشم شیتزوها دیدین، سریعا با دامپزشک تماس بگیرین.

عفونت گوش، باعث اذیت شدن سگ شیتزو میشه ؛ چون گوش های آویزونش یه کانال تاریک و گرم که محیط خوبی برای عفونت هست، ایجاد میکنه. گوش ها رو هفتگی، معاینه و تمییز کنین تا از این مشکلات جلوگیری بشه.

سگ شیتزو

باقی موندن دندون شیری و مشکلات دندون و لثه، تو شیتزوها خیلی عجیب نیستن چون دندون های شیری شیتزو ممکنه حتی وقتی دندون های دائمی درمیان هم باقی بمونن. گاهی لازمه که دامپزشک، دندونای شیری رو خارج کنه. به خاطر فک زیرس شیتزو، ممکنه یه دندون درنیاد یا کج دربیاد.خیلی مهمه که دندونای توله رو مرتب مسواک بزنین و مشکلات دهانی مثل: بوی بد یا از دست دادن دندون رو به دامپزک خبر بدین.

فتق ناف، تو شیتزوها رایجه. معمولاً به خاطر تاخیر تو بسته شدن خط وسط شکم اتفاق میفته. اگه فتق کوچیک باشه، ممکنه تا وقتی شیتزو بالغ میشه، از بین بره. بعضی اوقات هم برای درست شدنش، جراحی لازمه ؛ چون این عمل اورژانسی نیست، میتونین موقعی که خواستین سگتون رو عقیم کنین، مشکل فتق اش رو هم برطرف کنین.

شانت پروتوسیستمیک، یه نارسایی مادرزادیه که باعث می شه رگ ها، خون رو از یه راه دیگه ببرن که به کبد نمی رسه. پس خون اونطور که باید، از طریق کبد سم زدایی و تمیز نمی شه.معمولا جراحی بهترین درمان برای این بیماریه.

عطسه ی برعکس، وقتی اتفاق میفته که سگ خیلی هیجان زده است یا غذاشو تند می بلعه یا ذرات آلرژی زا تو محیطه. ترشحات بینی به آخر دهن می ریزه و مجرای هوا رو می بنده. در نتیجه سگ یه صدای خس دار درمیاره. در این مواقع به آرومی باهاش حرف بزنین و سعی کنین آرومش کنین تا این مرحله رو سریع بگذرونه.

نگهداری سگ شیتزو

برای سگ شیتزو تا وقتی که با شما باشه فرقی نمیکنه که کجا زندگی کنه. خیلی راحت خودش رو وفق می ده و می تونه تو یه آپارتمان کوچیک تو شهر یا یه خونه بزرگ خارج شهر زندگی کنه. قطعا که یه سگ خونگیه و نباید بیرون زندگی کنه. با این حال، از یکم بازی تو حیاط پشتی بدش نمیاد. از پیاده روی های کوتاه روزانه خوشش میاد. خیلی سگ فعالی نیست. راحته که روی پاتون بشینه یا دور خونه بچرخه، با اسباب بازی هاش بازی کنه یا تا دم در بدوه و از مهمونا استقبال کنه. مثل سگ های دیگه که صورت کوتاه دارن، شیتزو هم نسبت به گرما حساسه. باید تو خونه و جایی که تهویه هوا داره، نگهداری بشه تا گرما زده نشه. معلومه که سگ نمیتونه پرواز کنه اما صاحب هاشون همش میگن که سگشون فکر میکنه که میتونه پرواز کنه. خیلی عجیب نیست که بدون ترس از روی تخت یا صندلی بپره. با اینکه این ارتفاع ها به نظر زیاد نمیان، اما برای اندازه ی کوچیک شیتزو، مثل برج می مونن و متاسفانه این پرش ها خیلی موقع ها باعث صدمه میشن. جلوی بدن شیتزو سنگینه و به جلو میفته و باعث صدمه یا ضربه به سر می شه. وقتی شیتزو رو بغل میکنین، خیلی مواظب باشین. با حفظ امنیت بگیریدش و نذارین از دست یا مبل ها بپره. با اینکه شیتزوها ذاتا گوشه گیر و دوست داشتنی هستن، باید خیلی زود نسبت به محیط اطرافشون آشنا و تربیت بشن. مثل هر سگ دیگه ای، ممکنه اگه وقتی خیلی کوچیکن، اجتماعی نشن، ترسو بشن. وقتی زود اجتماعی بشن، مطمئن میشین که از همه لحاظ خوب رشد می کنن.

معمولا شیتزوها مشکل خرابکاری دارن. خیلی مهمه که به شیتزوها این فرصت رو ندین که تو خونه خرابکاری بکنن. مطمئناً نمیخواین که به خراب کردن فرشتون عادت کنه. (بعضی ها به شیتزوشون یاد میدن که از سینی توالت سگ برای دستشویی کردن استفاده کنن تا مجبور نباشن تو هوای بد ببرنشون بیرون یا با عجله برای بیرون بردنشون  برای دستشویی، برگردن خونه. توله ی شیتزو، باید تا 3 ماهگی  تو خونه تحت نظارت دقیق باشه تا دستشویی کردن رو یاد بگیره. آموزش از طریق باکس سگ برای تربیت داخل خونه و ایجاد یه فضای آروم برای آرامش سگ خیلی کمک میکنه. باکس حمل و نقل برای جابجایی یا مسافرت شیتزو هم خوبه.

سگ شیتزو

تغذیه

غذای پیشنهادی روزانه: نیم تا یک لیوان غذای خشک با کیفیت در روز. توجه: میزان غذایی که سگ بالغتون میخوره، به اندازه، سن، ساختار بدن، متابولیسم و میزان فعالیت اون بستگی داره. سگ ها هم مثل آدم ها هستن و همه شون به یه اندازه غذا نمیخورن. لازم به گفتن نیست که یه سگ فعال بیشتر از یه سگ تنبل به غذا نیاز داره. کیفیت غذا هم مهمه- هر چی کیفیت بهتر باشه، سگ بیشتر تغذیه میکنه و کمتر لازمه به زور به خوردش بدین.

برای اطلاعات بیشتر درباره ی تغذیه ی شیتزو، راهنمای ما درمورد خرید غذای مناسب، تغذیه ی توله و تغذیه ی سگ بالغ رو ببینین.

رنگ پوشش و تمیزکاری

پوشش بلند ابریشمی شیتزو خیلی قشنگه و رنگ های زیادی داره: سیاه و سفید، خاکستری و سفید، یا قرمز و سفید. یه لکه ی سفید روی دم و یه رنگ درخشان روی پیشونی هم داره که قابل ستایشه. برای نگهداری اون پوشش قشنگ لازمه یه سری کارها انجام بشه. شونه و برس کشیدن روزانه، برای جلوگیری از گره خوردن موها و شست و شوی مداوم(حداکثر دو هفته یه بار) لازمه. در وافع، خیلی از صاحبان شیتزو دیگه خودشون این کارو نمیکنن و یکی دیگه رو استخدام میکنن که براشون آرایش موهای شیتزو رو انجام بده و اون موهای بلند توی هم رفته رو کوتاه کنه؛ با کوتاه کردن موها، درسته که از زیباییش کم میشه، اما دیگه به برس کشیدن روزانه نیاز نداره. اگه بخواید موهاشو کوتاه نگه دارین، باید هر ۶ تا ۸ هفته پیش آرایشگر سگ ببرینش. اگه خودتون این کارو میکنین، از بچگی عادتش بدین و این تجربه رو برای جفتتون لذت بخش بکنین.( به هر حال قراده این کارو زیاد بکنین) وقتی برس میکشین، مطمئن شین که برس تا سطح پوست می رسه. خیلی از آرایشگرهای باتجربه به شیتزو یاد میدن که موقع برس کشیدن به پهلو بخوابه ؛ اینطوری هم برس کشیدن راحت تره و خم خود سگ راحته. تقریبا تو سن ۱۰ تا ۱۲ ماهگی، پوشش شیتزو از پرزهای بچگی به پوشش ابریشمی مانند بزرگسالی تبدیل میشه. در طول این دوره، شاید به نظر برسه که بیشتر از میزانی که برس میکشین، ریزش مو داره. ولش نکنین! این یه موقعیت موقته و تقریبا سه ماه طول میکشه. وقتی که پوشش بزرگسالی کامل بشه، برس کشیدن راحت تر میشه. ناخن های شیتزو باید ماهیانه کوتاه بشه و گوش هاش هر هفته برای امکان کثیفی،قرمزی یا رنگی که نشون دهنده ی عفونت باشه، کنترل بشه. هر هفته با یه تیکه پنبه ی تر و پاک کننده ای که PH رو تنظیم میکنه، گوش هاشو پاک کنین تا از مشکلات جلوگیری بشه. اگه دچار عفونت های زیادی میشه، باید مویی که تو کانال گوشش رشد میکنه رو بتراشین. صورت سگ شیتزو هم درست مثل یه نوزاد به مراقبت روزانه احتیاج داره. وقتی غذا میخوره،،صورتش کثیف میشه و چشمش خیلی اشک میاد، پس لازمه که دائماً با یه پارچه که با آب گرم مرطوب شده، صورتش رو پاک کنین. خیلی از سگ های نژاد کوچک، مستعد مشکلات دندانی هستن و شیتزو هم از این قضیه مستثنا نیست؛ خیلی مهمه که خوب از دندون هاش مراقبت کنین. مسواک زدن مداوم با مسواک نرم و خمیردندون مخصوص سگ، باعث حفظ سلامت دندون هاش میشه.

سگ شیتزو

بچه ها و حیوون های خونگی دیگه

شیتزو، یه حیوون خونگی عالی برای خانواده س. با سگ ها و حیوون های دیگه خوب کنار میاد و شخصیت گوشه گیرش باعث میشه که یه همراه خوب برای بچه ها باشه. بچه ها باید روی زمین بشینن و با شیتزو بازی کنن تا خطر حمل و انداختنش وجود نداشته باشه. همچنین نباید به چشمای برجسته ش دست بزنن چون زود آسیب میبینه.

نکات

  • گونه های شیتزو امپریال یا تیکاپ وجود خارجی ندارن. اینا فقط یه سری اسم تجاری هستن که پرورش دهنده ها روی شیتزوی خیلی کوچیک یا خیلی بزرگ گذاشتن.
  • شیتزوها مشکل خرابکاری دارن. هیچ وقت قبل از اینکه یه شیتزو کامل تربیت نشده، نذارین تنهایی تو خونه این ور و اونور بره. تربیت از طریق پارک میتونه کمک بکنه.
  • صورت صاف شیتزو اونو مستعد مشکل در مقابل گرما می کنه، چون هوایی که میره و شش ها، اندازه کافی که تو گونه های دیگه هست، خنک نمی شه. وقتی که هوا گرمه، باید تو خونه و جایی که تهویه هوا داره نگهش دارین.
  • باید آمادگی برس و شونه کشیدن روزانه ی پوشش شیتزو رو داشته باشین ؛چون زود توی هم گیر میکنه.
  • با اینکه شیتزوها با بچه ها خوبن، انتخاب خوبی برای خانواده هایی که نوزاد و بچه ی کوچیک دارن نیستن چون اندازه ی کوچیکشون ممکنه باعث صدمه های غیر عمدی بشه.
  • شیتزو ها با خس خس نفس میکشن و خروپف میکنن و مستعد مشکلات دهانی هم هستن.
  • چون همه ی سگ ها مدفوع خودشون یا بقیه حیوون ها رو می خورن، شیتزو هم از این قضیه مستثنا نیست. بهترین راه بازدارنده اینه که مراقبش باشین و سریع مدفوعشو جمع کنین.
  • برای اینکه یه حیوون خونگی سالم داشته باشین، هیچ وقت از یه پرورش دهنده ی زیرزمینی، تولید کننده ی توله یا مغازه ی حیوون خونگی، توله نگیرین. یه پرورش دهنده ی معتبر پیدا کنین و از سگ هاش تست ژنتیک سلامتی و تایید دامپزشک بگیرین.

محصولات مرتبط

مسواک دو طرفه

مسواک دو طرفه

مخصوص توله سگ های نژاد شیتزو

مخصوص سگ های بالغ نژاد شیتزو