شاید بتوان گفت شایع ترین انگل داخلی حیواناتی مانند سگ و گربه انگل هایی از خانواده آسکاریس ها باشند. کرم های این خانواده ساختاری لوله ای دارند و بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی ممکن است این کرم ها را در مدفوع یا محتویات معده حیوان خود مشاهده کنند. به خصوص وقتی توله ای را به تازگی تهیه کرده باشند. برآورد می شود که حداقل ۱۰٪ سگ های خانگی در پپیشرفته ترین کشورهای دنیا سابقه ابتلا به آسکاریس را داشته اند و بررسی جدیدی که در اروپا انجام شد ثابت کرده حداقل ۱۶ درصد از گربه های خانگی که به محیط بیرون از منزل دسترسی دارند سابقه ابتلا به آسکاریس را داشته اند. در ادامه بیشتر درباره آسکاریازیس یا آسکاریس در سگ‌ها و گربه‌ها خواهیم خواند؛ با پتچی همراه باشید.


این ۳ انگل گوارش شایع با نام های زیر شناخته می شوند:

  • Texocora Lenine سگ
  • Texocora Conis سگ
  • Texocora Cati گربه

ابتلای حیوانات به این انگل های گوارشی را آسکاریازیس می گوییم. این انگل ها به آسانی امکان آلوده کردن انسان ها را دارند و متاسفانه در اثر آلودگی به این انگل ها امکان آسیب های جبران ناپذیری وجود دارد. از بین ۳ گونه شایع توکسوکارا در سگ ها و گربه ها، توکسوکاراکنیس اهمیت بیشتری از بقیه را دارد.

با توجه به شیوع بالای این انگل ها در سگ ها و گربه های سرتاسر جهان که شمار زیادی از آنها نیز بعنوان حیوانات خانگی در کنار ما زندگی می‌کنند و اهمیت آنان در بهداشت عمومی جامعه سعی می کنیم به صورت مفصل تر چرخه زندگی آنان را توضیح داده و روش های کنترل از ابتلا به آنان را شرح دهیم.

چرخه زندگی توکسوکارا کنیس

  1. دوتا چهار هفته پس از آلودگی، کرم های بالغ شروع به تخم گذاری در داخل روده می کنند.
  2. تخم ها همراه با مدفوع دفع می شوند.
  3. تخم ها در محیط خارج از بدن دو تا چهار هفته زمان نیاز دارند تا به فرم عفونت زا تبدیل شوند
  4. تخم عفونت زا در محیط می تواند مستقیما توسط سگها خورده شود
  5. میزبانان واسط مانند کرم خاکی، موش و… تخم عفونت زا را می خورند و به عنوان ناقل لارو انگل می توانند آلودگی را منتقل کنند.
  6. انسان ها بصورت تصادفی با ورود تخم عفونت زا به بدنشان به این انگل مبتلا می شوند.
  7. سگ ها با خوردن میزبان های واسط که حاوی لارو انگل هستن (کرم خاکی، موش) دوباره به انگل آلوده می شوند.
  8. تخم های عفونت زا بعد از ورود به بدن با سوراخ کردن روده به سمت کبد و ریه ها حرکت کرده و در ریه به کمک سرفه از نای بالا می روند و از راه حلق و مری دوباره به سمت روده حرکت می کنند.
  9. لاروهای انگل در بدن مادر آبستن می توانند از جفت عبور کرده و وارد بدن جنین ها شوند و یا در مجاری شیری پستان استقرار یافته و بعد از تولد توله ها در هنگام شیر خوردن به بدن توله ها منتقل شوند.